dinsdag 29 maart 2016

schrijfopdracht II Verslag

Safari in Nederland

Van het bewonderen van carnivoren tot het zoeken naar een vegetarische sandwich in het safari restaurant…

De Beekse Bergen, ik denk dat iedereen het park wel kent. In ieder geval is het een van de Nederlandse dierentuinen. Het park, gelegen tussen Hilvarenbeek en Tilburg, werd in 1964 geopend, op dat moment was het echter nog niet zo groot als het vandaag de dag is. Voorheen een militair oefenterrein, nu het thuis voor tientallen verschillende exotische diersoorten. “Afrika gevaarlijk dichtbij!” Aldus de website. Ik ben gek op Afrika, dus dat beloofde een prachtige dag te worden.

Natuurlijke omgeving

De dierentuin is ruim van opzet. Ik zal het verder ook geen dierentuin meer noemen, want dat vind ik een misplaatste opmerking. Het is een park, een safaripark. Dit merk je al wanneer je je auto gaat parkeren, de parkeerplaatsen liggen in een soort bosachtige omgeving en je parkeert op gras, tenminste, dat is waar we onze auto geparkeerd hebben. Onderweg naar de entree heb je het idee dat je ‘gewoon’ een boswandeling maakt.
Normaal ben ik tegen het houden van dieren buiten hun natuurlijke habitat. Dat wil zeggen dat ik het er niet mee eens ben dat dieren in een kooi horen te leven die totaal niet lijkt op hun thuis. Ik moet echter toegeven dat er in dit safaripark overduidelijk veel aandacht besteed wordt aan het dierenwelzijn en niet alleen maar aan het plezier wat het publiek eraan moet beleven. De verblijven zijn geen kooien, maar het zijn uitgestrekte vlaktes met aan de diersoort aangepaste omheiningen. Het kan voorkomen dat je een dier niet ziet, of deels, wat logisch is, want zo gaat het in de natuur ook. Je krijgt een bijna natuurgetrouwe impressie van de natuurlijke leefomgeving en van de natuurlijke manier van leven.

Publieksvriendelijk

Na een paar uur door zo’n park gewandeld te hebben krijg je natuurlijk best trek, gelukkig beschikt het park over een aantal restaurantjes. Voor mij, als vegetariĆ«r, is het altijd een uitdaging om een geschikte maaltijd te vinden en in een park waar zeer veel carnivoren rondlopen, voelde ik me een vreemde eend in de bijt. Toch is het gelukt.
Het viel me op dat er in het park verschillende ‘safari opties’ zijn. We hadden keuze uit wandelen, een auto-, boot- of bus safari. Wij hebben gewandeld, het was immers een zonnige dag en we zijn gek op wandelen. We hebben bijna alle dieren kunnen zien, iets wat mij blij verast heeft.

Voor mij, als dieren- en Afrika liefhebster, was dit een zeer geslaagd uitje. Ik heb niet alleen genoten van het zien van de ‘wilde’ dieren, maar ook van de omgeving. Zelfs als je niet gek bent op dierentuinen, kan je hier terecht. Bijvoorbeeld voor een boswandeling of om, genietend van het mooie uitzicht, een kop koffie te drinken. Door de verschillende mogelijkheden om het park door te komen, is het ook geschikt voor mensen die slecht ter been zijn. De dierentuin mag dan misschien al een tijd bestaan, maar gaat goed met de tijd mee. Ik vond het erg leuk.

zondag 13 maart 2016

Reactie op Forum, schrijfopdracht I

Onderwijs in lezen

Jong geleerd, oud gedaan. Ik durf te wedden dat het grootste deel van de Nederlandse bevolking die uitdrukking toch wel kent, nu nog wel, maar als het niveau van ons Nederlands echt zo hard achteruit holt als de heer Slagter oppert in zijn column in de Volkskrant, vraag ik me af of dat over een goede 50 jaar nog steeds het geval zal zijn.

Nee, ik geloof er niet in dat het zin heeft om de veelal puberende jongeren in het voortgezet onderwijs per direct lastige literatuur onder de neus te schuiven, maar ik denk zeker dat we de oplossing in het onderwijs moeten zoeken.
Hoe jonger je als mens iets aanleert, hoe sneller je het als normaal gaat zien. Op basisscholen zou het lezen veel meer aandacht moeten krijgen en leerlingen zouden niet alleen maar boeken van hun eigen niveau te lezen moeten krijgen, maar uitgedaagd moeten worden om een stapje verder te gaan. Te grote stappen zijn niet goed, als het niet lukt raken ze gedemotiveerd, maar help ze met kiezen en laat ze snuffelen aan de wat lastigere teksten.
Echter zal het onderwijs het niet alleen kunnen, de school zal hand in hand moeten gaan met de ouders en op die manier het kind, ook thuis, stimuleren zijn of haar leesvaardigheid te ontwikkelen.


Het lijkt misschien een enorme omslag, maar de enige manier om de ontlezing te stoppen, is door een totale verandering. De kinderen van nu zijn de ouders van later, we kunnen het lezen weer laten inburgeren, maar we moeten niet te lang wachten.